Leerkrachten: een vloek of een zegen voor je kind?

Als het op school niet goed gaat – je AD(H)D-kind nukken vertoont in de klas of als je hoort dat hij zijn huiswerk niet maakt en misschien zelfs blijft zitten – krijg je alles waarschijnlijk beter terug op de rails als je goed contact met de leerkracht hebt. De meeste zijn leerkrachten net als jij: ze willen hun werk goed doen, doen hun best en ze vinden het fijn waardering daarvoor te krijgen. Dus als ze zich aangevallen voelen door ouders zullen ze in de verdediging schieten en jouw verzoeken als ‘onredelijk’ af doen.

Hou rekening met de leerkracht
Zoals alle ouders, verlang je er naar dat je kind binnen komt rennen op het eind van de schooldag, met een twinkel in zijn ogen omdat hij iets nieuws heeft bedacht of geleerd. En, gelukkig, gebeurt dat regelmatig.

Maar soms zijn er dagen dat je kind binnen komt geslopen, verdrietig of gefrustreerd, zich ontmoedigd of miskend voelend.
Ongetwijfeld heb jij, als ouder van een kind met AD(H)D, dyslexie of andere leerproblemen, stappen in de goede richting genomen – een weekoverzicht op de koelkast, er voor gezorgd dat je kind voorin de klas kan zitten – om er voor te zorgen dat er wat hobbels op zijn of haar leerweg weggenomen zijn.

Wat heel erg belangrijk is om je kind succesvol op te laten groeien, maar vaak over het hoofd gezien wordt, is een goede relatie met de school en de leerkracht opbouwen.

Dit zijn de banden die voor een positieve leeromgeving kunnen zorgen. Een kind met AD(H)D of dyslexie, dat zich schaamt of bang voelt, zal niet dapper genoeg zijn om de uitdaging te zoeken om te leren. En dan maakt het niet uit of je voor- of achterin de klas zit. Een omgeving met vertrouwen en hoop, daarentegen, geeft je kind de ruimte om op te bloeien en te floreren.

Ik wil je graag vertellen over mijn juf Truus (ja, zo heette ze echt!), die mij het vertrouwen gaf dat ik mijn werk af zou krijgen, ook al was ik een dromeland in de klas. Hoewel mijn ADD in mijn kindertijd nooit benoemd is, zag ze me, niet alleen als dat naar binnen gekeerde kind, en zag ze dat ik een warme en veilige omgeving nodig had om het beste uit me te halen. Op het eind van de basisschool was ik nog steeds dromer, maar ik had plezier in naar school gaan en nieuwe dingen leren en ging ik met een HAVO/VWO-advies van school af.

Dus, hoe bouw je relaties op die je kind helpen succes te hebben? De gebruikelijke manier – bewapend met informatie een actie eisen – leidt over het algemeen tot een conflict. Wat beter werkt, en wat voor inleving en respect naar jou, als ouder, zorgt, is om de leerkracht te naderen met de bedoeling om sámen te gaan werken. Stel je zelf in de plaats van de leerkracht en probeer je in te leven in de moeilijke positie die leerkrachten hebben. Ze hebben een zware baan, verdienen te weinig en moeten roeien met de riemen die ze hebben. Als jij vraagt om extra begeleiding voor je AD(H)D-kind, maak je hun werk in ieder geval niet gemakkelijker, dus zorg ervoor dat je niet in ‘welles-nietes’-gesprekken terecht komt.

Als de leerkracht haar beklag doet over dat je kind een stoorzender in de klas is, zet het meer zoden aan de dijk als je meeleeft dan dat je zegt dat ze hem dan maar beter onder de duim moet houden en dat het haar probleem is. ‘Ik weet wat je bedoelt – hij kan echt vervelend zijn, hè? Thuis gaat dat ook wel eens zo.’ Geef de leerkracht de kans haar hart te luchten en werk dan sámen aan een oplossing voor het probleem wat ze ervaart – een oplossing waarin jullie allebei bij kunnen dragen.

Een voorbeeld van zo’n opbouwend gesprekje kan zijn: ‘Ik weet dat je nog veel stof moet inhalen met Noortje, en ik waardeer wat jij en de rest van het team allemaal voor mijn dochter doen. Maar het lijkt dat ze nog meer achter geraakt en ik denk dat jij je daar ook wel zorgen over maakt. Ik wil geen extra druk op je leggen, maar hoe krijgen we haar verder getest? Misschien kan ik het buiten de school om laten doen, maar dat brengt extra kosten mee voor ons. Hoe denk jij hier over?’

Waarschijnlijk heb je al wat informatie over AD(H)D en wat je kind nodig heeft in huis en daarmee kan je de leerkracht helpen. Het is belangrijk dat je die informatie met hen deelt. Maar geef stukjes van die informatie die passen bij het moment. Sommige dingen moet je direct met de leerkracht delen, zodat ze weten wat je kind nodig heeft en andere dingen hoeven ze pas later te weten, als jullie relatie wat gegroeid is.

Een vruchtbare samenwerking is er voor iedereen, niet alleen voor de leerling. Een leerkracht zal zich meer in willen zetten om zich in AD(H)D en hetgeen je kind nodig heeft te verdiepen als ze op een fijne manier betrokken wordt en zich niet aangevallen voelt. Maak gebruik van de expertise die ze heeft op háár vakgebied!

Wees betrokken
Wordt lid van de medezeggenschapsraad van de school en leer het team van de school kennen. Overleg met ouders wiens kinderen ook speciale aandacht of programma’s nodig hebben. Samen sta je sterk! Je hebt meer in de pap te brokkelen als je met, en namens, andere ouders spreekt.

Geef je op als vrijwilliger om te helpen. Of dat nou in de klas, bij het overblijven of buitenschoolse activiteiten is, als leerkrachten je vaker op school zien leren ze je als een welwillend persoon kennen. Jij maakt deel van de oplossing uit, niet van het probleem! Op die manier kan je er voor zorgen dat er meer rekening gehouden wordt met de problemen van je AD(H)D-kind, ook omdat je simpelweg meer ziet en beter betrokken bent door je aanwezigheid tijdens je hulpuurtjes.

En terwijl je kind in zijn schoolperiode succesvolle stappen maakt, herinner jezelf er dan aan dat jij, hij én zijn leerkrachten allemaal deel uitmaken van een web van relaties.

Eis geen ondersteuning, maar inspireer ertoe!